دوشنبه 94/6/16
•
10:22 صبح
روزهای خاکستری عمرم از پس هم میگذرند...
هوای دلم انقد بارانی است که با برخورد کوچکیترین آه خواهد بارید...
میبارد هرچه درد است
هرچه تاریک ست
باید ببارم
تمام شوم
باید خودم را ببارم !!
یک خود تنها
یک خود ناآرام
خودی پر درد !
زمزمه های قلبم را ناله های خاموشی ست که اگر
سالها همزمان با حرکت قطار چشم هایم را ببندم و فریاد بزنم هم آرام نمیگیرم ...
بس است دیگر کاش صدایم بریده شود!
HamRaZ
MiNaa
•
نظر
